Case 1.2 #7: Reflectie

Met dank aan Dorien voor het filmpje.

De tweede case zit er alweer op. Het waren zeker geen gemakkelijke twee weken, maar ik denk toch dat we een geslaagd resultaat hebben kunnen afleveren. Vrijdagochtend zaten we nog met een aantal kleine problemen maar die wegen (hopelijk) niet zo zwaar door.

Een grote fout was het gebruik van foto-papier voor de QR-codes. Daardoor ging het scannen soms wat moeilijker, want zoiets lukt veel beter op gewoon papier.

Over het algemeen is het beter gegaan met de case dan verwacht. Toen we begonnen, zag ik er echt tegenop, maar uiteindelijk heeft me dat niet tegengehouden om toch hard mijn best te doen om er het beste van te maken.

Wat ik vooral geleerd heb is dat 2 weken ontzettend kort zijn maar door een goede planning binnen onze groep zijn we de tijd toch te baas gebleven. 

Verder bleek dat we te veel herinneringen gemaakt hadden. Velen kozen 1 à 2 en vertrokken alweer. Er zijn  zeker een 10-tal potten die totaal niet gekozen zijn, jammer genoeg.

Verder voelde het ook niet ontzettend voldoenend. Onze installatie stond daar 3u, we gingen de andere installaties bekijken en beoordelen en that's it. Plotseling afgerond, twee weken werk. Ik vond het allemaal abrupt en over and done.

Hoe dan ook, denk ik wel dat ik min of meer tevreden kan terugkijken naar de afgelopen twee weken. De komende maand is het heel andere koek. Examens. Bij een vak zoals sociologie slaagt slechts de helft. Ik verzeker je, ik zal bij die helft zijn. Kwestie van motivatie en voorbereiding. Ik wil er volledig klaar voor zijn en die 2 weken bewijzen wat ik kan.

Daarna beginnen vrijwel meteen de lessen, helaas. Ik ben persoonlijk wel benieuwd wat er ons te wachten staat voor de derde case. Fijne feestdagen iedereen!

Case 1.2 #6: Showtime

Vandaag was een vrij lange en vermoeiende dag waarbij mijn geduld het wel meermaals liet afweten, maar uiteindelijk denk ik dat we er toch morgen klaar voor zijn.

Allereerst hebben we ons lokaal opgebouwd en ingericht met verschillende zwarte doeken. Binnen ons lokaal zal er dus sowieso een bepaalde sfeer hangen en we willen beroep doen op kaarslicht.

Het technische aspect viel serieus tegen vandaag, maar uiteindelijk zijn we er toch in geslaagd om alles op een mooi manier (en via achterpoortjes) op te lossen.

Wat wel te merken viel is dat we met bepaalde dingen te laat waren om het vandaag nog allemaal klaar te krijgen. Omdat we er vrij goed voor stonden dacht ik dat we als één van de eerste groepen te kunnen vertrekken richting huis. Niet dan, we waren één van de laatsten.

Ook ben ik vandaag wat gaan rondwandelen om te zien hoe de andere groepen er voor stonden en ik moet toegeven: Er zitten een aantal pareltjes tussen en ik ben grote fan van één project waar in mijn ogen, geen enkel ander project aan kan tippen (Teis, Laurens, Diëm & Eveline, kudos, echt waar).

Maarja, morgen horen we de kritiek en zien we de concurrentie. It's showtime!

___________

Ik wil jullie wel nog onze 'brochure' delen (met gebrek aan een beter woord)

Revelation

rev·e·la·tion  

n.

a. The act of revealing or disclosing.

b. Something revealed, especially a dramatic disclosure of something not previously known or realized.

Gebouwd door: Dorien, Fernand, Raf, Jasper & Sven

Nostalgie is een subjectieve filter die ervoor zorgt dat onze herinneringen nooit objectief naar voren komen. Met onze installatie Revelation willen we de waarheid brengen. De realiteit. Het vervagen van de filter die nostalgie is. Onze installatie staat volledig in het teken van anti-nostalgie. De wereld en het leven zoals het echt is.

Met andere woorden, een revelation. Een onthulling.

Werkwijze:

1. In de kamer vinden jullie bokalen waarin een herinnering verscholen zit.

2. De voorwerpen in de bokalen hinten welke boodschap er jullie te wachten staat.

3. Bij de bokalen hoort elk een QR-code.

4. De QR-code kan ingescand worden bij de laptop.

5. Hou de QR-code voor de webcam (zorg dat de QR-code zo recht mogelijk in beeld gebracht wordt).

     6. De herinnering speelt zich af.

     7. Kies een nieuwe herinnering.

Case 1.2 #5: Voorproefje

Een klein voorproefje. Eén van de fragmenten / herinneringen die centraal zullen staan. Daarnaast hebben we voorlopig onze installatie de titel "Revelation" gegeven. Met andere woorden: De onthulling, net omdat we de realiteit willen tonen en niet de subjectieve filter die nostalgie is. Anti-nostalgie dus.

Case 1.2 #4: QR-code

Vandaag was er ruimte voor technische coaching van Lieven, één van onze docenten. We zijn vooral bezig geweest met het maken van QR-codes via Nodebox en het inlezen via de webcam met code in Processing. Dit dus om op onze containers te plakken en de herinnering in te lezen en te starten.

Ik vond het best straf dat de code nogal vrij easy is en het programma al zo goed als volledig klaar is. Je start het, de webcam filmt, je houdt de code voor het scherm, drukt spatie om een still te nemen en hup, een link laadt zich.

Onze beeldfragmenten en weet ik nog wat allemaal worden dus geïntegreerd in één webomgeving. Dit weekend zal vooral in het teken staan van deze fragmenten uit te werken.

Enig nadeel is dat je de QR-code wel goed recht moet houden en we ze dus waarschijnlijk niet op flessen ofzo kunnen plakken. De kans is dus groot dat we met kaartjes zullen werken.

Weekje to go, een week die ik goed zie zitten.

Case 1.2 #3: Start

Allereerst heb ik vrij goed nieuws. Gisteren in ons concept goedgekeurd en dus is dit een geschikt moment om het hele verhaal uit de doeken te doen. Uiteindelijk is ons concept dus een mix geweest van een 4 à 5 tal ideetjes en hebben we dat kunnen samenbrengen tot één geheel.

Eerst en vooral, onze boodschap. Wat willen we precies meegeven via onze installatie? Als men aan nostalgie denkt, dan komen in de eerste plaats vooral positieve herinneringen naar boven. Aangezien de meeste andere groepjes waarschijnlijk ook rondom deze definitie zullen werken (tot volgende week vrijdag beschouw ik hen als concurrenten :)) besloten wij het anders aan te pakken. Anti-nostalgie. De realiteit weergeven. Want, in de realiteit zijn er niet veelal de positieve herinneringen die in ons geheugen achter blijven, maar wel een hele resem aan gebeurtenissen waarvan het merendeel geblockt wordt door onszelf. Zeg nu zelf, we willen toch niet constant geconfronteerd worden met negatieve gebeurtenissen? Dat is nu net wat de installatie zal tonen: De anti-nostalgie, of met andere woorden: de realiteit. 

Deze bovenstaande foto is waarschijnlijk het meest iconisch beeld van de anti-nostalgie gedachte en waarschijnlijk één van de sterkste beelden die in ons geheugen gegrift staat. 

Goed. Hoe gaat de installatie zelf werken? Eerst en vooral kom je een kamer binnen waarin we een soort tunnel hebben opgebouwd (waarschijnlijk bestaande uit een muur en twee doeken. Zoiets dus: \_/ ). Op de muur zullen er filmfragmenten verschijnen via een beamer. Denk nu even visueel mee, want we gaan proberen een specifieke sfeer op te werken. Een redelijk verduisterde kamer, zachte muziek op de achtergrond. 

Net voor de muur zal er een plekje staan waarbij verschillende flesjes op een rij staan. Deze flessen zijn gelabeld met een jaartal en een QR-code en bevatten daarnaast inhoud. Deze inhoud kan een geur zijn, een voorwerp, een citaat, een brief, een foto, ... de mogelijkheden zijn eindeloos. De bedoeling is dat de inhoud van de fles 'hint' wat er staat te gebeuren. 

Dan, het volgende punt. Het is de bedoeling dat men de flesjes inscant. Op dat moment, zal de herinnering zich afspelen. Niet enkel in de vorm van beeld. We kunnen dit op verschillende manieren aanpakken. Beeld (denk aan zwart/wit foto's van Vietnam bijvoorbeeld), enkel geluid (Dexia: stem van Leterme), maar ook iets erg abstracts en simpel zoals bijvoorbeeld het tonen van een citaat. Verder lijkt het ons leuk te werken met de speling van licht (vb. rode gloed) & 'general feel'. Zo zijn er plannen voor een rookmachine. Surround sound lijkt me ook wel vet om mee te werken.

Oorspronkelijk was er nog een quiz dat vooraf ging aan het beeldfragment, maar dat werd na feedback geschrapt. 

We willen ook niet alle gebeurtenissen met de paplepel geven. Liefst blijf ik vrij abstract en vaag zodat de gebruiker zelf moet ontdekken wat we proberen te tonen. Nu zijn eenmaal eigen herinneringen veel sterker dan geforceerde, voorgeschotelde herinnering. 

Zoals ik al zo vaak zei: Back to the essentie. Doen wat er gedaan moet worden en niet uitbreiden als het niet past binnen het kader. Qua tijdsperiode gaan we vrij recent blijven. Qua hoeveelheid herinneringen denk ik dat we het houden bij rond een 25 à 30-tal.

De opbouw en uitwerking van alles kunnen jullie de komende dagen volgen. 

Case 1.2 #2: Shake it up

Dag 2. Een vrij korte dag achter de rug, toch hard en concreet gewerkt voor de komende feedbacksessie die morgen op het programma staat. Ons concept is af. We hebben nog redelijk wat getweakt aan onze originele ideetjes, maar ik vind dat we er goed voor staan. Een 3'tal A3'tjes met visualisering en tekst zal moeten dienen tot overtuiging. 

Ons huidig concept is vooral een grote mix geworden van een 5 à 6 tal oorspronkelijke mini-concepten. Een grote mashup dus, maar het is realistisch om uit te werken in twee weken én boeiend in mijn ogen.

Het spannend moment is vanzelfsprekend morgen, als we groen licht (of niet) van onze docenten krijgen. Zelf zie ik het wel zitten en ga ik het ook volledig opnemen voor het idee. We'll see. Als het concept eenmaal groen licht gekregen heeft, zal ik jullie eindelijk eens wat meer vertellen wat we van plan zijn!

Case 1.2 #1: Pilot

Een nieuwe case, een nieuwe periode die vooral centraal staat rondom de emoties stress en excitement. Zoals gisteren beschreven, staat de nieuwe case vooral in het teken van twee woorden. Nostalgie en interactiviteit. 

De doelstelling: een interactieve installatie bouwen, wordt dus zeker een challenge, maar het is wel haalbaar als je met een goed concept op poten komt. Onze technische kennis is gelimiteerd maar onze creativiteit moet daarvoor opmaken. Voorlopig nog geen zorgen dus.

In deze nieuwe 'serie' van blogposts, wil ik jullie meenemen op de weg van concept tot resultaat en mezelf ook tijdens het schrijven confronteren met problemen en hoe ik deze het best zou kunnen oplossen. 

Vandaag stond vooral in het teken van brainstormen. Vooral de vraag "wat?" stond centraal en ik denk dat ik daar met mijn groep een adequaat antwoord op heb kunnen vinden. Voorlopig ga ik nog niet te veel verklappen, want alles is nog onzeker en in het beste geval kan ik pas morgen het volledig concept uit de doeken doen.

Om je toch een indruk te geven: Het brainstormen ging beter dan dat ik dacht. Ik verwachtte een groot probleem rondom het vinden van iets leuks, maar uiteindelijk hebben we toch een aantal leuke dingen op tafel kunnen gooien. Wat het geworden is en wat we concreet gaan bouwen? Dat lezen jullie waarschijnlijk (over)morgen.

Woensdag eerste feedback-sessie.

Essential Sound #3

Wat mis ik de oude Hooverphonic. Trip Hop.

Trouwens, volgende week is case 1.2 (interactieve installatie bouwen rondom het thema nostalgie). Ik heb er op dit moment niet veel zin in, alhoewel ik ga proberen de evolutie stap per stap bij te houden in mijn blog. Verder staat er een verrassing gepland die ik ook binnenkort ga posten. Ik ga een tipje geven: Designatelier & Clair Obscur. That's it, soon more, enjoy the music.

Obscur

Vroeg in de ochtend kregen we vandaag een nieuwe theorieles GV. Centraal stond het onderwerp stijlen en zijn we in een vrij vlug tempo door de meest algemene stijlen getrokken die in het verleden en het heden vrij prominent aanwezig waren en zijn in de wereld der webdesign. 

De boodschap is eigenlijk vrij logisch en duidelijk: probeer zoveel mogelijk stijlen te proeven en te ontdekken en creëer daarna jouw eigen 'ding'. Er zijn duizenden designers op de wereld en het grote onderscheid wordt gemaakt op het punt of je anders, uniek bent of niet. "Anders" is in vele gevallen het woord dat valt wanneer men een betere designer zoekt. 

Op dit moment merk ik van mezelf dat ik vrijwel vaak leuk tegen abstractie en minimalisme en ik denk dat ik me daar ook nog vrij vaak aan zal houden. Minimalisme lijkt ontzettend simpel, maar het is moeilijker dan je lijkt. Kiezen is verliezen en dus is de keuze voor de essentie niet altijd even simpel en voor de hand liggend.

Grappig genoeg was ik enkele dagen geleden nog bezig met na te denken over een specifieke stijl, namelijk clair obscur. Clair obscur staat in de eerste plaats bekend als een schilderstijl en is (volgens mijn mening) één van de mooiste en meest indrukwekkende stijl van die grote hoeveelheid die er bestaan. Deze stijl kenmerkt zich vooral door het overdrijven van het contrast tussen licht en donker, wat een zorgt voor een speciaal effect. Het heeft op zich dus iets weg van minimalisme en black-design wanneer men zoiets toepast op het web. Ik wil graag eens met deze stijl spelen op het web en kijken wat er uitkomt. Ik denk dat de resultaten best wel tof en uniek kunnen zijn.

Even terzijde, maar clair obscur klinkt trouwens als een geweldige naam voor een bedrijfje. Misschien dat ik er nog wel wat mee doe in toekomstige opdrachten. Als ik iets bouw in deze stijl zullen jullie het hier wel in de toekomst kunnen lezen, maar het is zeker een nieuwe stijlvorm die ik me graag zou toe-eigenen. 

 

Tik tok

Een nieuwe week, een nieuwe opdracht voor grafische vormgeving. In alle eerlijkheid zag ik dit wel niet aankomen, want volgende week hebben we twee weken case. Ik dacht dat we dus een vrij gewoon lesje zouden krijgen of informatie over de aankomende case. Fout gedacht dus.

Deze opdracht bleek ook anders dan de vorige opdrachten die we ooit gekregen hebben. Deadline: binnen het lesblok. Conclusie: 2 uur om (hopelijk) tot iets leuks te komen. 

De bedoeling van deze opdracht was leren werken met negative space, of met andere woorden, de negatieve ruimte rondom een object. Daarin moesten we een dier verwerken plus de beginletters van het dier (wat ik schandelijk genegeerd heb :)).

Om het kort te verwoorden: Ik faalde miserabel. Het bovenstaande is het resultaat. Ik kon simpelweg niet tot een goed concept komen en probeerde dan maar het laatste halfuur iets boeiends uit mijn mouw te schudden. Ik kan simpelweg niet onder (extreem korte) tijdsdruk functioneren, dat leek me wel duidelijk. 

Het uiteindelijke resultaat is een soort van kruising tussen een stilering en een negative space-achtig concept waarbij delen van het woord 'tijger' natuurlijke strepen moesten voorstellen. Neen, het klopt dat dat niet echt duidelijk is in het eerste opzicht en vandaar mijn opmerking dat ik faalde. 

Dit was de eerste keer dit jaar dat ik me serieus vergist heb en op m'n gezicht gevallen ben en jup, dat is vrij hard maar van fouten leert men. 

Om toch een lichtpuntje aan te brengen: Herinner je mijn black & white (toren van Pisa)? Daar heb ik een 17/20 voor gekregen. Mijn eigenwijze opvatting werd dus toch beloond.

Next time better. 

Apocalyps #2

Ondertussen al een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb over deze opdracht voor visualiseringstechnieken. De bedoeling is nog steeds hetzelfde: een futuristische attractie, het concept wat ik had is nog steeds ongewijzigd: een steampunk/apocalyptische trein.

Nu we al enkele weken verder zitten sta ik al wat verder in het design-proces. Mijn moodboard is ondertussen al lang samengesteld en de eerste sketches waren ook al lang afgewerkt. Alhoewel ik eerlijk moet toegeven dat ik serieus heb zitten vloeken omdat ik toch regelmatig van vorm en opbouw veranderd ben.

Daarnaast was er het leren werken met grey-markers (wat je nauwelijks kan zien op deze tekening, buiten de schaduwen) en het tekenen vanuit een perspectief waarin je attractie op z'n best naar voren komt. Zij-aanzicht tekeningen gingen best OK, maar het perspectieftekenen ging regelmatig toch serieus de mist in.  

Nu zit het min of meer snor met het perspectief (3-kwart, zoals je onder zal kunnen zien) en nu is het een kwestie van een schets op A4 met grey-markers en met zo weinig mogelijk hulplijnen (lang leve het potlood) tekenen en volgende week inleveren. Qua schetsen blijf ik een kleine ramp, maar het is vooral je gedachten kunnen visualiseren (voor anderen), iets wat zelfs met de meest simpele tekeningen kan lukken. Op dat vlak is dit dan toch 'nuttig', ondanks dat mijn schetsen tekentechnisch waarschijnlijk om te huilen zijn.

Als het uiteindelijk resultaat toonbaar is, zal ik het ook onder de scanner gooien. Daarnaast krijgt deze opdracht een vervolg (A3 tekening: attractie + omgeving) voor ergens volgend jaar, maar daar zal ik op tijd en stond nog wel eens wat over schrijven.

Fijn weekend!

PS: Volledig verslaafd aan de Overwerk CD. (Zie gisteren)

Edit- Mijn portfolio-pagina aan de rechterkant is eindelijk af. Je kan daar nu heen voor een overzicht. Daarnaast is het nu ook mogelijk op een afbeelding te klikken en het (vergroot) in een light-box te aanschouwen.

Essential Sound #2

Goede muziek mag altijd verspreid worden. Overwerk, een indie-artist die zich vooral toelegt op eletronic & dubstep weet zeker toffe muziek voor te schotelen. Meer zelfs, zijn meest recente album bestaande uit 6 songs valt gratis te downloaden, alhoewel je er ook voor kan kiezen om hem te steunen.

Op dit moment is Contract mijn favoriet.

Je kan zijn album downloaden op de volgende link. (Gewoon '0' ingeven als je het gratis wil)
Je kan hem volgen op facebook op de volgende link.

Mag ik trouwens toevoegen wat een awesome artiestennaam dat is?

PS - Aan de rechterkant kan men vanaf heden de pagina 'portfolio' zien. Binnenkort wordt deze geupdated en komen al mijn opdrachten op één plek als één overzicht te staan.