donderdag 15 december 2011

Case 1.2 #3: Start


Allereerst heb ik vrij goed nieuws. Gisteren in ons concept goedgekeurd en dus is dit een geschikt moment om het hele verhaal uit de doeken te doen. Uiteindelijk is ons concept dus een mix geweest van een 4 à 5 tal ideetjes en hebben we dat kunnen samenbrengen tot één geheel.

Eerst en vooral, onze boodschap. Wat willen we precies meegeven via onze installatie? Als men aan nostalgie denkt, dan komen in de eerste plaats vooral positieve herinneringen naar boven. Aangezien de meeste andere groepjes waarschijnlijk ook rondom deze definitie zullen werken (tot volgende week vrijdag beschouw ik hen als concurrenten :)) besloten wij het anders aan te pakken. Anti-nostalgie. De realiteit weergeven. Want, in de realiteit zijn er niet veelal de positieve herinneringen die in ons geheugen achter blijven, maar wel een hele resem aan gebeurtenissen waarvan het merendeel geblockt wordt door onszelf. Zeg nu zelf, we willen toch niet constant geconfronteerd worden met negatieve gebeurtenissen? Dat is nu net wat de installatie zal tonen: De anti-nostalgie, of met andere woorden: de realiteit. 


Deze bovenstaande foto is waarschijnlijk het meest iconisch beeld van de anti-nostalgie gedachte en waarschijnlijk één van de sterkste beelden die in ons geheugen gegrift staat. 

Goed. Hoe gaat de installatie zelf werken? Eerst en vooral kom je een kamer binnen waarin we een soort tunnel hebben opgebouwd (waarschijnlijk bestaande uit een muur en twee doeken. Zoiets dus: \_/ ). Op de muur zullen er filmfragmenten verschijnen via een beamer. Denk nu even visueel mee, want we gaan proberen een specifieke sfeer op te werken. Een redelijk verduisterde kamer, zachte muziek op de achtergrond. 

Net voor de muur zal er een plekje staan waarbij verschillende flesjes op een rij staan. Deze flessen zijn gelabeld met een jaartal en een QR-code en bevatten daarnaast inhoud. Deze inhoud kan een geur zijn, een voorwerp, een citaat, een brief, een foto, ... de mogelijkheden zijn eindeloos. De bedoeling is dat de inhoud van de fles 'hint' wat er staat te gebeuren. 

Dan, het volgende punt. Het is de bedoeling dat men de flesjes inscant. Op dat moment, zal de herinnering zich afspelen. Niet enkel in de vorm van beeld. We kunnen dit op verschillende manieren aanpakken. Beeld (denk aan zwart/wit foto's van Vietnam bijvoorbeeld), enkel geluid (Dexia: stem van Leterme), maar ook iets erg abstracts en simpel zoals bijvoorbeeld het tonen van een citaat. Verder lijkt het ons leuk te werken met de speling van licht (vb. rode gloed) & 'general feel'. Zo zijn er plannen voor een rookmachine. Surround sound lijkt me ook wel vet om mee te werken.

Oorspronkelijk was er nog een quiz dat vooraf ging aan het beeldfragment, maar dat werd na feedback geschrapt. 

We willen ook niet alle gebeurtenissen met de paplepel geven. Liefst blijf ik vrij abstract en vaag zodat de gebruiker zelf moet ontdekken wat we proberen te tonen. Nu zijn eenmaal eigen herinneringen veel sterker dan geforceerde, voorgeschotelde herinnering. 

Zoals ik al zo vaak zei: Back to the essentie. Doen wat er gedaan moet worden en niet uitbreiden als het niet past binnen het kader. Qua tijdsperiode gaan we vrij recent blijven. Qua hoeveelheid herinneringen denk ik dat we het houden bij rond een 25 à 30-tal.

De opbouw en uitwerking van alles kunnen jullie de komende dagen volgen.